โอบกอดฝันไว้ โอบกอดใจไว้
เพราะว่าชีวิตคนเราต้นทุนมันมีไม่เท่ากัน
มึงจะท้อแค่ไหนสุดท้ายก็เช้าวัน
ถ้ามึงยังไม่ตาย มึงจะร้องทำไม
บอบช้ำที่ใจแล้วมึงจะได้อะไร
ครอบครัวต้องกินต้องใช้
ถ้าเศร้าแล้วใครเข้าใจ
สิ่งที่มึงฝันมึงต้องรางมันเข้าไป
มึงต้องทำทุกๆ อย่าง
และก็สร้างมันด้วยใจ
ถ้ามึงท้อกับทุกอย่าง
จะเก็บเงินทุกบาท
ไปให้พ่อไปให้แม่มึงยังไง
มึงลองคิดและพินิจไตร่ตรอง
เพราะชีวิตไม่ได้วัดกันที่แค่ใส่ทอง
ร้อยพ่อพันแม่แม่งก็ต่างความคิด
กูเลยล่างความคิดกูลงมาใส่กลอง
ชีวิตแม่งก็คือเรื่องจริงเลยไม่อินกับละคร
กูทำงานมาเหนื่อยๆ กูก็แค่กลับไปนอน
ตื่นมาอีกรุ่งก็ยังพุ่งไปที่เดิมละก็แบกทุกปัญหา
และกูเชื่อว่าที่เจอ กูจะผ่านแม่งให้หมดเพื่อรอยยิ้ม
คนข้างหลังกูจะทำแม่งทุกอย่างเพราะกูเชื่อ
เรื่องช่างฝันให้มันเชื่อมกับหัวใจที่กูเชื่อในตัวเอง
เพราะกูมีทุกวันนี้ที่กูเชื่อในตัวเพลง
โอบกอดฝันไว้ โอบกอดใจไว้
เพราะว่าชีวิตคนเราต้นทุนมันมีไม่เท่ากัน
มึงจะท้อแค่ไหนสุดท้ายก็เช้าวัน
ถ้ามึงยังไม่ตาย มึงจะร้องทำไม
บอบช้ำที่ใจแล้วมึงจะได้อะไร
ครอบครัวต้องกินต้องใช้
ถ้าเศร้าแล้วใครเข้าใจ
โอบกอดฝันไว้ โอบกอดใจไว้
เพราะว่าชีวิตคนเราต้นทุนมันมีไม่เท่ากัน
มึงจะท้อแค่ไหนสุดท้ายก็เช้าวัน
ถ้ามึงยังไม่ตาย มึงจะร้องทำไม
บอบช้ำที่ใจแล้วมึงจะได้อะไร
ครอบครัวต้องกินต้องใช้
ถ้าเศร้าแล้วใครเข้าใจ
นึกถึงครอบครัว นึกถึงหน้าแม่ที่ได้กอด
พ่อกูเสียไปตั้งแต่กูยังเด็กและกูยังมีหลายเรื่องที่กูยังไม่ได้บอก
วินาทีที่พ่อกูหายไปกับควันแต่ว่ามันไม่ใช่หมอก
นั่นคือเหตุผลที่กูต้องห้ามท้อ
ก่อนที่กูไม่มีแม่ที่จะคอยมาให้กอด
เก็บคำดูถูกมาเป็นแรงผลักดัน
ทำงานเช้าเย็นกูยอมกัดฟัน
เชื่อมั่นในบุญคุณมากกว่าในหลักธรรม
ให้ลองคิดในมุมมองกลับกัน
ในขณะที่แสงแดดมากระทบ
น้ำแข็งเย็น เย็นมาประคบ
ทำให้กูได้รู้ซึ้งความจริง
ว่าในชีวิตจริงก็ไม่ต่างจากกับนรก
กูก็เลยต้องเลือกที่ต้องกัดฟันสู้
กูยังมีคนที่ยังคอยอยู่ข้างหลัง
ทำงานเหน็ดเหนื่อยดึกดื่นยันรุ่ง
ท่องไว้ในใจทำเพื่อคนที่บ้านฉัน
ทำแม่งทุกอย่างเพื่อตอบแทนความคาดหวัง
Fuck โชคชะตากูว่ามันช่างน่าขัน
กูไม่สนหรอกว่าท้องฟ้าจะกำหนด
กูจะฝ่าแม่งทั้งหมด แม้ใครจะมองว่าตัวกูแม่งช่างฝัน
เส้นทางชีวิตกูก็เหมือนกับ One Way
กูท้อไม่ได้แม้จะเหลือแค่ Day One
ทำแม่งทุกทางเพื่อหลุดจากความจำเจ
กูหยุดไม่ได้แม้ร่างกายตัวเองพัง
สู้กับปัญหาบอกกับใจอย่าลังเล
นึกภาพครอบครัวแล้วบอกให้ตัวเองจำ
ชีวิตกูลิขิตเองไม่สนหรอกจะกรรมเวร
แล้วกูบอกผ่านในเพลง เพื่อให้ตัวกูเองทำ
โอบกอดฝันไว้ โอบกอดใจไว้
เพราะว่าชีวิตคนเราต้นทุนมันมีไม่เท่ากัน
มึงจะท้อแค่ไหนสุดท้ายก็เช้าวัน
ถ้ามึงยังไม่ตาย มึงจะร้องทำไม
บอบช้ำที่ใจแล้วมึงจะได้อะไร
ครอบครัวต้องกินต้องใช้
ถ้าเศร้าแล้วใครเข้าใจ